Əsas Səhifə / Yazarlar

Boş və qaranlıq otaq, səssizlik...

27-12-2014, 16:43

Hər şey tərk edib artiq məni bir düşüncələrimdən savayi. Nələrsə hiss edirdim. Dəyərin qədər sirli bir sevgi duygusu, anlaşılmaz hər kəs duymaz.. Mənə məxsus və səni ifade ede biləcək qədər tesirli. Sənin mənim ücün dəyərini ifade edecek qeder. Seni ebedi olaraq yaşadacaq bir hiss... Elədə qalacaqsan mənim ücün sirli və əvəzolunmaz. Cism olaraq tukəndim artiq ruhumda yaşadacam seni, düşüncələrin mənə məxsus bəyaz sehifelerində... Butun anlaşılmazliqlar öz boşlugunda qalir, tam varligiyla mənasiz bir anlaşılmazliqlar. Hər şeyi sebebsizcə sona yetirən anlamsız qərarın nəticəsi, var olsun ruhun ölümü. Ancaq sen düşüncələrimdə əbədi silinməz xatirələrdə qalacaqsan bir həyat dərsi kimi. Oz məftunediciliyenle yanasi kamilliyin və ilahi məhəbbət anlami olan mənim ücün sirli gozəlliyin. o gozəllikki hər zaman həllinə calisdigim bir məsələ, fəth etmək isdədiyim bir zirvə olacaq..Hisslərdə, düşüncələrədə yalniz mənə məxsus bütün bunlar. Daha cox qazana bilərdim, amma bacarmadım, bu, mənim zəifliyim oldu. Oz səhvimin cəzası olaraq qəbul edirəm artiq sensizliyi. Mən bacarmadım! Sənəsə qəddar mövqeyində inamlı ugurlar. Cox seyləri deyişmeye
cehd etdim. artıq onlar uydurma təxəyyülün nəticəsi olaraq qalacaq mənimcun. Mən onların hamsını uydurdum ancaq təxəyyülün gücü onları qazanmaga yardım etmədi. O ele bir duyguki onu qazanmaq nəsib olmasada əslində necə varsa oldugu kimi yaratdım.hətda daha yaxsi...
Kohnə xəyallara mocuzə kimi yanasmaq, efsane olaraq qəbul etmek o gozəl xəyallari yenidən yasamaqa eyni cehd bir acizlik olardi. Həyat bir yolda 2 şans qoymaz. onlari həyata artiq sirin movhum deyil, aci realiiq olaraq yukləməliyik. Varligi qədər İnamli təmiz və ozundə butun bu hissləri yasadacaq qədər agilsiz məhəbbətin uydurmalarindan kənar. Mən bu agilsizliqda hec zaman soragi gəlməyən və ancaq zulmət kecən gecələrin adiliyi qədər sirli həyatını dərk etməyə calisan bir obraz olaraq qalacam. Və ancaq oz hisslərimə qapanaraq butun olanlara sadiq olmaqla... Məgər mən o sirli qadını hisslərimdə yaşada bilməyəcəmmi?! Ancaq mən heç vaxt ucadan soyləyə bilməyəcəm:- Salam, mənim sirli sevgim. Ancaq hec biri mənə aydın görünmür artıq. Elə onun özudə. Kimliyinin muhum oldugunu dusnmurəm... Bəli məhz o. Elə bir xatirə -aglın derk etmediyi, gozlərin gormədiyi və hissləri geri qaytaracaq qədər acılı. Artıq arzuların xatirəsinə
cevrilərək hopursan ruhumun dərinliklərinə. Oyananda isə artiq olmursan menimlə, xəyalların qaranliginda bir işiq olsan belə gunduzlər canlandırmır o işiq həyatı. Artıq mən məhəbbətimi kimdəsə deyil elə senden dogan arzuların xatirəsində axtaracam. Mənə məxsus arzuların. Hazırda mənimlə bu gunum,ugursuluqlarım, deyerini vermediyim dostlar,qazandığım düşmənlər Şərəf və vicdanın ruhuma hopdurdugu sevgi ləkəsi basqa hec nəyə sahib deyiləm. Və bir peşmancılıq qaldı. Hec vaxt unutmayacagim bir pesmanciliq. Mən öz fəlsəfəmi yaşada bilmədim, həyatın sevgi ləcəyi oz məbədindəcə soldu gozlərim qarsisinda, mən hec nə edə bilmədim... Bu qədər zəiflədim artıq. ruhi təməlim hisslərə yukləndi.Artıq tanrının varliginida unutmaga basliyiram, yaradanda verdi ancaq o xosbəxtliyi, unudub deyəsən artıq. nəzərindən kənardayam. Olsun, bunuda qəbul edər elə zulməti yasayaram. Sensiz isiğı istəmirəm. Mənim həyatımı canlandıran sefeqler sen olmusan. Deyerin sevgi geder olmadı.

Tahmasib Məmmədov

Administratorla əlaqə

077 611-55-22

[email protected]